به منظور مقایسه تاثیر آنتی آروماتازی لتروزول و پروآنتوسیانیدین عصاره هسته انگور بر ویژگی های تولید مثلی ماهی کپور معمولی Cyprinus carpio، آزمایشی به شرح زیر بر روی بچه ماهیان کپور معمولی 90 گرمی انجام شد. از دو غلظت لتروزل (100 و 150 میلی گرم) و دو غلظت پروآنتوسیانیدین های عصاره هسته انگور (200 و 400 میلی گرم) در کیلوگرم جیره غذایی استفاده گردید. همچنین یک گروه به عنوان شاهد (تنها جیره پایه) در نظر گرفته شد. ماهیان آزمایشی در پنج گروه به مدت 45 روز تحت تاثیر یکی از تیمارهای آزمایشی قرار گرفتند. در پایان دوره آزمایش برخی از صفات رشد (وزن و طول بدن، نرخ رشد ویژه و درصد افزایش وزن)، ویژگی های بیوشیمیایی سرم (کلسترول، تری گلیسرید، پروتئین کل، لیپوپروتئین های با چگالی بالا، لیپوپروتئین های با چگالی کم و کلسیم) و همچنین صفات تولید مثلی (غلظت سرمی تستوسترون، استرادیول، شاخص گنادوسوماتیک، توسعه بافت گناد، قطر لوبول ها و قطر تخمک ها) در دو جنس نر و ماده مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج این آزمایش نشان داد که تیمار های آزمایشی تاثیر معنی داری بر صفات رشد نداشتند (05/0
P). در جنس نر غلظت سرمی لیپوپروتئین های با چگالی بالا در تیمارهای لتروزول 150 و پروآنتوسیانیدین 200 کاهش و در جنس ماده در تیمارهای 150 لتروزول و 400 پروآنتوسیانیدین افزایش یافتند (05/0>P). اثر تیمارهای مورد استفاده بر شاخص های تولید مثلی در جنس نر و ماده متفاوت بود. در جنس نر تیمار لتروزول 150 موجب افزایش شاخص گنادوسوماتیک گردید ولی در جنس ماده تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. در هر دو جنس نر و ماده غلظت سرمی استرادیول در اثر تیمارهای لتروزول کاهش یافت با این وجود تیمارهای پروآنتوسیانیدین تاثیر معنی داری بر غلظت این هورمون نداشتند. از طرف دیگر غلظت تستوسترون در سرم جنس نر و ماده در تیمارهای لتروزول افزایش و در تیمارهای پروآنتوسیانیدین تنها در جنس نر و در غلظت 200 افزایش نشان داد. نتایج بافت شناسی گناد ماهیان تحت تیمار در جنس نر نشان داد که بافت بیضه در تیمارهای لتروزول و پروآنتوسیانیدین در مرحله پیشرفته تر تکاملی نسبت به شاهد می باشند با این وجود در جدار لوبول های بیضه ماهیان تیمار پروآنتوسی
