رودخانه ها یکی از مهم ترین منابع آب شیرین جهان هستند، که به راحتی امکان آلودگی آنها وجود دارد. لذا آگاهی از شدت آلودگی این منابع آبی و را ه های پیشگیری از آلودگی آنها دارای اهمیت است. استاندارد کمیسیون مرکزی کنترل آلودگی هند آب های سطحی را به 5 طبقه کیفی تقسیم بندی می کند که شامل: A: منابع آب قابل شرب بدون انجام تصفیه متعارف و قابل شرب بعد از گند زدائی، B: جهت مصارف بهداشتی، حمام، شنا کردن ومصارف تفریحی، C: منابع آب قابل شرب بعد از تصفیه متعارف، D: استفاده برای حیات وحش، ماهیگیری و غیره، E: جهت آبیاری، خنک نمودن تاسیسات صنعتی و کنترل آب های دفعی. به منظور تعیین کیفیت آب و شدت آلودگی رودخانه قشلاق سنندج 6 ایستگاه در مسیر این رودخانه به طول70 کیلومتر انتخاب شد. دو ایستگاه در بالا دست سد قشلاق سنندج، و چهار ایستگاه از پایاب این سد تا محل تلاقی این رودخانه با رودخانه گاوه رود در محل هایی که به دلیل عوامل طبیعی (پیوستن یک رود فرعی) یا فعالیت های انسانی (پساب های شهری و صنعتی) کیفیت آب رودخانه تغییر می کند انتخاب شدند. نمونه برداری به صورت ماهانه در خلال 6 ماه (اردیبهشت لغایت مهر ماه سال 1389) انجام شد. فاکتور های اندازه گیری شده شامل؛ اکسیژن محلول و اکسیژن مورد نیاز فعالیت های بیولوژیکی بودند. بر اساس نتایج این تحقیق رودخا نه قشلاق در خلال مطالعه و طول مسیر خود دارای کیفیتی متغیر از A تاE می باشد. به گونه ای که ایستگاه 3 که در 500 متری خروجی آب سد قشلاق قرار داشت در اکثر ماه های مطالعه دارای کیفیت A (بهترین کیفیت) بود و ایستگاه 5 که در 2 کیلومتری پایین دست تصفیه خانه فاضلاب شهر سنندج قرار دارد در تمام طول مطالعه دارای کیفیت E (بدترین کیفیت) بود.و بقیه ایستگاه ها بسته به ماه دارای کیفیت متغیری از A تا E بودند، در کل در تمامی ایستگاه ها (به جز ایستگاه 5) هرچه از ماه های مرطوب سال (اردیبهشت) به سمت ماه های خشک تر سال(مهر) می رویم از کیفیت آب رودخانه کاسته می شود.
