برزان بهرامی کمانگر

رشد در ماهیان استخوانی تحت تاثیر دو دسته از عوامل خارجی و داخلی می باشد. از فاکتورهای داخلی موثر در تنظیم رشد، ترشحات درون ریز و از جمله ترشحات محور هورمون رشد- فاکتور رشد شبه انسولین- یک (IGF-I) ، از مهمترین عوامل شناخته شده می باشند. فاکتور رشد شبه انسولین- یک پلی پپتیدی با وزن مولکولی kDa 7 و متشکل از 70 اسید آمینه است که از نظر ساختمانی مشابهت بالایی در اکثر گونه های مطالعه شده دارد. این فاکتور در کبد و تحت اثر هورمون رشد تولید می گردد. اندازه گیری غلظت در گردش این فاکتور در چند گونه از ماهیان پرورشی به عنوان وسیله مناسبی در ارزیابی رشد آنها گزارش شده است. با توجه به اهمیت ماهیان خاویاری و تقاضای روز افزون برای پرورش آنها، بررسی چگونگی تغییرات سرمی این فاکتور با وضعیت رشد مورد توجه این تحقیق قرار گرفت. یک روش رادیوایمونوآسی مبتنی بر استفاده از آنتی بادی تهیه شده برعلیه IGF-I انسانی و آنتی ژن آن، برای تعیین غلظت سرمی مورد استفاده قرار گرفت. بمنظور اعتبار دهی روش استفاده شده، منحنی بدست آمده از سری رقت های سرمی تهیه شده از تاس ماهی ایرانی با منحنی استاندارد تهیه شده با استفاده از آنتی ژن انسانی مورد مقایسه قرار گرفت. آزمایش بر روی چهار گروه سنی 1 تا 4 ساله انجام شد. ماهیان در مخازن فایبرگلاس جداگانه با دمای آب 20 درجه سانتیگراد و تعویض دائمی آب پرورش داده شدند. جیره غذایی شامل ترکیبی به شکل پلت با 38-35 درصد پروتئین خام و نرخ غذادهی 3-2 درصد وزن بدن بصورت روزانه استفاده شد. در هر گروه، برخی از شاخص های رشد مانند وزن زنده، طول کل، طول چنگالی و فاکتور شرایط (K) اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از روش تجزیه واریانس یک طرفه و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون دانکن بررسی گردید. مقایسه معادلات خطی بدست آمده از منحنی استاندارد و سری رقت های تهیه شده از سرم تاس ماهی ایرانی نشان داد که منحنی های متناظر از نظر شیب، رگرسیون و خطی بودن تفاوت معنی داری ندارند. مقادیر سرمی IGF-I در چهار گروه سنی مطالعه شده از 66/51 نانوگرم در میلی لیتر، در گروه سنی یکساله تا 70/70 نانوگرم در میلی لیتر، در گروه سنی چهار ساله تعیین شد. با این وجود تفاوت معنی داری بین مقادیر سرمی IGF-I در چهار گروه سنی مشاهده نشد. بین مقادیر سرمی IGF-I در چهار گروه سنی و شاخص های رشد شامل طول کل (583/0 = r)،