حیاط، یکی از قرارگاههای رفتاری مهم در مدرسه است. نحوه ی رفتار کاربران در یک فضا، انتظارات محیطی آن ها را نشان می دهد. مطالعات زیادی بر روی رفتار کودکان در حیاط انجام شده است. نتایج این تحقیقات نشان می دهد تفاوت هایی در این دو جنسیت در نحوه ی رفتار در فضا وجود دارد. از جمله اینکه دخترها گروههای دوستی کوچکتری نسبت به پسرها تشکیل می دهند. پسرها ساختمان های بلند می سازند (عموما برجها) که اغلب بدون سکونت هستند اما دخترها یک اتاق ساخته و شروع به پر کردن آن می کنند. حیاط مدارس به مراتب بیشتر از کلاس ها، فرصت هایی برای بازی و خشونت ایجاد می کند. در این تحقیق، از روش نقشه برداری رفتاری استفاده شده و با مشاهده ی سیستماتیک رفتار کودکان دختر و پسر در یک مدرسه ی دوشیفت در شهرستان مریوان، استان کردستان، تفاوت های استفاده ی محیطی آنها بررسی شده است. هدف تحقیق، یافتن الگوهای رفتاری مشخص برای هر جنسیت است، الگوهایی که بتوان در طراحی آن ها را به کار برد. نتایج تحقیق نشان می دهد که دخترها، بیشتر در جداره های حیاط جمع می شوند و این قسمت بیشترین استفاده را برای آنان دارد درحالیکه پسرها، بیشتر در فضاهای مرکزی و داخلی حضور دارند و جمع می شوند. در میان دخترها قدم زدن و ایستادن پرتکرارترین رفتار در حیاط و برای پسرها، دویدن و دعواهای کوتاه مدت بیشترین تکرار را دارد. در این میان شباهت هایی نیز در رفتارهای آنان در حیاط مدرسه مشاهده شده است.
