بندر آستین چپ

طراحی وسنتز یک نانو حامل بهینه شده برای کاربرد در دارورسانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. طبق تحقیقات پیشین، نانوذرات اکسید آهن مغناطیسی به دلیل برخی ویژگی های مغناطیسی و ساختاری به عنوان حامل مناسبی در دارورسانی مورد توجه قرار گرفته اند، بنابراین بهینه سازی و اصلاح سطح و ایجاد خواص و ویژگی های مطلوب برای این نانو ذرات مغناطیسی به منظور استفاده در دارورسانی ضروری می باشد در این تحقیق نانو ذرات اکسید آهن مغناطیسی به روش همرسوبی سنتز و با پایدار کننده هایی نظیر: سیتریک اسید، آلفاسیکلودکسترین و کامپوزیت (دندریمر) آلفاسیکلودکسترین – سیتریک اسید و به روش های مختلف اصلاح سطح شده و خواص ساختاری و مغناطیسی آن ها با با استفاده از آنالیزهای میکروسکوپ الکترونی روبشی(SEM)،پراش پرتو ایکس(XRD) ،آنالیز حرارتی (TGA)، اسپکتروفتومتری مادون قرمز(FT-IR)،مغناطیس سنجی (AGFM)و(UV-Visible Spectroscopy) مورد بررسی قرار گرفت.تصاویرSEMنشان می دهد که میانگین اندازه ی نانوذرات اصلاح شده با سیتریک اسید به روش سوم و نانوذرات اصلاح شده با آلفاسیکلودکسترین و کامپوزیت (دندریمر)آلفاسیکلودکسترین – سیتریک اسید به روش اول بزرگ تر از دیگر روش های به کار رفته برای اصلاح سطح این نانوذرات می باشد. همچنین نتایج الگوهایXRD و تصاویرSEMبا یکدیگر مطابقت کامل داشته و میانگین اندازه ی بلورک ها برای نانوذرات اصلاح شده با سیتریک اسید، به روش سوم و میانگین اندازه ی بلورک ها در نانوذرات اصلاح شده با آلفاسیکلودکسترین و کامپوزیت(دندریمر) آلفاسیکلودکسترین- سیتریک اسید، بزرگ تر از دیگر روش های اصلاح سطح بااین پایدارکننده ها می باشد. آنالیز حرارتی (TGA)، بیشترین کاهش وزن را برای نانوذرات اصلاح شده با سیتریک اسید و آلفاسیکلودکسترین و نیز نمونه های پوشش داده شده با کامپوزیت (دندریمر) آلفاسیکلودکسترین – سیتریک اسید به روش اول نشان داد. در مغناطیس سنجی (AGFM)، بیشترین میزان مغناطش اشباع برای نمونه های اصلاح شده با سیتریک اسید و آلفاسیکلودکسترین به ترتیب با (emu/g)50 ، (emu/g) 41 و برای نانو ذرات اصلاح شده با کامپوزیت (دندریمر) آلفا سیکلودکسترین – سیتریک اسید (emu/g) 42 محاسبه گردید. اسپکتروفتومتری مادون قرمز وجود پایدار کننده های مورد استفاده برای پوشش دهی نانوذرات را بر روی سطح آن ها نشان داد. بارگذاری داروی کوئرستین به عنوا