تحلیل خطر احتمالاتی زمین لرزه ابزاری سودمند است که پژوهشگران به کمک آن به برآورد میزان لرزه خیزی و انجام پیش بینی های لازم جهت مقابله با زمین لرزه می پردازند. از زمانی که تحلیل خطر احتمالی به وجود آمده است بیشتر مطالعات رویداد زمین لرزه را به صورت پواسون در نظر گرفته-اند. در رویداد پواسونی زمین لرزه ها در مکان و زمان مستقل در نظر گرفته می شوند، بنابراین در صورت استفاده از نرخ پواسون لازم است پس لرزه ها و پیش لرزه ها از کاتالوگ زمین لرزه ها حذف شوند. اگرچه امروزه می دانیم که رویداد زمین لرزه ها به صورت مستقل از هم نبوده و بازرویداد زمین لرزه ها از الگوهای کوتاه مدت و بلند مدت پیروی می کند. به همین دلیل در این مطالعه برای این که بتوان اثر پس لرزه ها و پیش لرزه ها را به تحلیل خطر وارد کرد باید از نرخ رویدادی استفاده شود که اثر پس-لرزه ها را هم در خود داشته باشد. مدل لرزه خیزی مورد استفاده در این مطالعه مدلETASمی باشد که نرخ لرزه خیزی کل را از جمع آثار نرخ پیشینه ی مستقل از زمان (که به صورت تابع پواسون مانا با نرخ ثابت در نظر گرفته می شود و مربوط به زمین لرزه های اصلی است) و نرخ پس لرزه ها محاسبه می کند. انجام تحلیل خطر در مناطقی مانند ایران که عمر داده های دستگاهی کوتاه بوده و همچنین میزان اطلاعات در مورد زمین لرزه های تاریخی بسیار کم است، همواره با مشکلاتی مواجه است. در این مطالعه با ترکیب کردن مدل لرزه خیزی ETAS با روش مونت کارلو و ارائه ی یک روش برای تولید کاتالوگ های مصنوعی پس لرزه دار، این امکان فراهم می شود تا پس لرزه ها به تحلیل خطر لرزه ای وارد شوند. به عنوان یک مطالعه موردی لرزه خیزی ناحیه البرز با در نظر گرفتن اثر پس لرزه ها و پیش لرزه ها مورد بررسی قرار گرفته و با نتایج فرضیه پواسون مقایسه می شود. نتایج این بررسی نشان می دهد در حالتی که پس لرزه ها در نظر گرفته می شوند، خطر لرزه ای به طور میانگین حدود 10 درصد افزایش می-یابد.
