تحلیل های مهندسی زلزله در گام اول نیازمند یک تاریخچه زمانی تحریک زمین لرزه به عنوان ورودی تحلیل می باشند که به صورت قابل اعتمادی مشخصات زمین لرزه محتمل ورودی به سیتم را در حوزه زمان و فرکانس منعکس می نماید. امروزه با پیشرفت تکنیک های تحلیل غیرخطی سیستم های مهندسی که هدف آن ها ارزیابی دقیق پاسخ سیستم و تخمین خسارت وارده به آن می باشد، نیاز به تاریخچه زمانی تحریک زمین لرزه بیشتر احساس می شود. یکی از مهم ترین مشکلاتی که در حال حاضر با آن مواجه هستیم، تعیین تاریخچه زمانی تحریکیاست که در آینده به سازه وارد می شود. این مشکل ناشی از عدم شناخت دقیق وضعیت تکتونیکی منطقه و همچنین تعداد محدود زمین لرزه ثبت شده در گذشته می باشد. هدف از این مطالعه بررسی پارامتریک تکنیک های مختلف شبیه سازی زمین لرزه است. تمرکز مطالعه بر دو جنبه مهم استوار است: اول تعیین کارآیی مدل های مختلف تولید برای شبیه سازی رویداد رخ داده شده در گذشته، و سپس تعیین کمی متغییرهای مختلف لرزه شناسی این تکنیک ها روی نیاز لرزه لی سازه های فولادی. برای این منظور از دو روش تحلیل حساسیت فراموضعی منتبی بر تجزیه واریانس و مبتنی بر ابزارهای تئوری اطلاعات برای بررسی حساسیت پاسخ غیرخطی به متغییرهای مختلف چشمه، مسیر و سایت زمین لرزه و همچنین مشخصات فیزیکی سازه ها استفاده می گردد. تعیین سهم پارامترهای تحریک این امکان را به ما می دهد که پارامترهای مهم را شناسایی نماییم و با مطالعه بیشتر آنها، به کاهش تغییرپذیری در خروجی تحلیل کمک نماییم. همچنین با شناسایی پارامترهای کم اهمیت تر، با ثابت فرض کردن آن ها روی بهترین مقدار می توان به کاهش حجم محاسبات کمک نمود.
