تئوری احتمال بیزین روشی قدرتمند در ترکیب اطلاعات پیشین داده های لرزه شناسی و زمین شناسی با مشاهدات تاریخی رویدادهای زمین لرزه محسوب می شود. همچنین این تئوری روشی برای ترکیب عدم قطعیت های آماری همراه شده با تخمین پارامترهای لرزه ای با عدم قطعیت های احتمالی مربوط به ماهیت تصادفی رویداد زمین لرزه را فراهم می کند. در این مطالعه از توزیع مقادیر حدی بیزین به منظور تخمین احتمال وقوع زمین لرزه و توزیع بزرگای مربوط به نواحی گسلی در کلان شهر تهران مورد استفاده قرار گرفت. تخمین پیشین لرزه خیزی از داده های لرزه زمین ساختی بر اساس روابط بین ممان لرزه ای، نرخ لغزش، نرخ رویداد زمین لرزه و بزرگا توسعه داده شده است. در این مطالعه، بیشینه زمین لرزه محتمل نظیر سطح طراحی برای سه گسل مشا، شمال تهران و کهریزک به ترتیب برابر 56/7، 73/6 و 03/7 تخمین زده شد.
