ساخت و ساز بخش عظیمی از اقتصاد هر کشور را تشکیل می دهد. حفظ و توسعه سرمایه های کلان این بخش نیازمند تصمیم گیری بر اساس اطلاعات جامع و دقیق می باشد. همچنین لازم است تصمیم گیران از میزان اطمینان ورودیهای تابع تصمیم مطلع باشند. به همین جهت لازم است منابع مختلف عدم اطمینان و چگونگی توسعه آنها در مدل ها و محاسبات ارزیابی گردد. یکی از مهمترین منابع عدم اطمینان در طرح سازه های مقاوم تعیین ورودی تحلیل می باشد. زلزله به عنوان یکی از نیروهای اصلی وارده به سازه، پتانسیل ایجاد خسارت بالای خود را در گذشته نشان داده است. تجسم موقعیت، شدت و فرکانس (تعداد) وقوع حوادث طبیعی آتی ذاتاً عدم اطمینان زیادی دارد. همچنین هر داده، تعریف، تخصیص و تخمین، عدم اطمینانی را به دلیل ناقص بودن داده ها و یا دانش ناکافی در محاسبات وارد می نماید. عدم اطمینانهای تحلیل خطر بطور عمده در تعریف حدود گسل ها، تخصیص حداکثر بزرگا، کامل نبودن داده های زلزله های پیشین و نواقص کاتالوگ، تعیین کانون و مرکز زلزله و فواصل، واحدهای بزرگا و تبدیل آنها، مدلهای بازگشت زلزله، روشهای آماده سازی و پردازش داده ها، و رابطه کاهندگی تمرکز یافته اند. در این پایان نامه با مطالعه انواع عدم اطمینان از منابع مختلف، بطور خاص عدم اطمینانهای ناشی از نواقص کاتالوگ زلزله و رابطه بازگشت زلزله ها مورد توجه قرار خواهد گرفت. بدین منظور به کمک روشهای آماری و اصول فرایندهای تصادفی روش هایی برای در نظر گرفتن این عدم اطمینانها و میزان تاثیر آنها در پاسخ ارائه خواهد شد.
