تحلیل دینامیکی افزایشی یک تحلیل لرزه ای پارامتری دقیق ولی با حجم زیاد به منظور تعیین عملکرد سازه ها در اثر زمین لرزه های مختلف با شدت های متفاوت می باشد. به منظور تعیین منحنی حاصل از تحلیل دینامیکی افزایشی، لازم است سازه تحت اثر تعداد زیادی از زمین لرزه های مختلف قرار گیرد. به منظور کاهش حجم محاسبات، در این مطالعه با استفاده از مدل های مختلف پوششی داده ها تعداد محدودی از زمین لرزه ها در مجموعه زمین لرزه ها انتخاب می شود. برای این منظور، مجموعه زمین لرزه های سناریو بر اساس نتایج حاصل از تحلیل دینامیکی افزایشی بر روی سازه یک درجه آزادی معادل سازه چند درجه آزادی تعیین کارایی شده و سپس رتبه بندی می گردند و بر این اساس از بین مجموعه زمین لرزه ها، تعداد محدودی از آنها برای تخمین منحنی متوسط حاصل از تحلیل دینامیکی افزایشی در سازه چند درجه آزادی به کار می رود. به عنوان نمونه مدل های مختلف سازه و یک مجموعه زمین لرزه بیست رکوردی درنظر گرفته می شود و با استفاده از روش ارائه شده تعداد محدودی رکورد انتخاب می گردد که تفاوت منحنی متوسط حاصل از مجموعه کل زمین لرزه ها و زمین لرزه های انتخابی کمتر از پنج درصد است.
