در طراحی لرزهای سازهها، محتوی فرکانس زمینلرزهها از اهمیت بالایی برخوردار میباشد. در کارهای مهندسی برای شناخت و درک بهتر امواج ارتعاشی، معمولاً این امواج به کمک تبدیل فوریه از حوزه زمان به حوزه فرکانس منتقل میشوند، ولی تبدیل فوریه به دلیل استفاده از توابع هارمونیک، تنها برای سیگنالهای متناوب و منظم نتایج خوبی ارائه میکند و در بررسی سیگنالهای نامنظم با تغییرات ناگهانی نظیر زمینلرزهها ضعیف میباشد. از طرف دیگر، تبدیل فوریه بعد زمان که پارامتر مهمی در تعیین مقدار خسارت زمینلرزهها بر روی سازهها میباشد را از بین میبرد. در این تحقیق به منظور بررسی اثر محتوی فرکانس بر روی پتانسیل خسارت زمینلرزهها، از تبدیل موجک که یکی از ابزارهای جدید و کارآمد در مهندسی است، استفاده میگردد. این تبدیل با داشتن پنجره متغیر و توابع موجک مختلف، قادر است هم بعد زمان را در نظر بگیرد و هم سیگنالهای نامنظم با تغییرات ناگهانی را بخوبی پوشش دهد. سپس، به کمک تبدیل موجک سیگنال زمینلرزه با محتوی فرکانس مشخص به سیگنالهای مختلف تجزیه میگردد که هر کدام از این سیگنالهای جدید، یک پهنای باند مشخص از محتوی فرکانس سیگنال اصلی را پوشش میدهند. به بیان دیگر، سیگنال زمینلرزه با محتوی فرکانس مشخص با استفاده از تبدیل موجک از حوزه زمان به حوزه زمان-فرکانس منتقل میگردد. در نتیجه این تبدیل، با داشتن سیگنالهای مختلف که پهنای باند فرکانس متفاوتی دارند، اثر محتوی فرکانس، که یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر روی رفتار سازهها میباشد، مورد مطالعه قرار میگیرد. با استفاده از رویکرد زمان- فرکانس، اثر محتوی فرکانس زمینلرزههای چیچی (تایوان)، دوزجه (ترکیه)، لوما پریتا، ان. پام اسپرینگز و نورتریج در فواصل نزدیک، متوسط و دور نسبت به گسل بررسی میشود و منحنیهای طیف دامنه فوریه و طیف پاسخ زمینلرزه، نمودارهای انرژی ورودی در سیستمهای یک درجه آزادی و چند درجه آزادی ترسیم میگردد، در نهایت سازههای مدل شده با استفاده از سیگنالهای جدید حاصل از آنالیز زمینلرزههای اصلی، به کمک تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی، آنالیز میشوند و شاخص خسارت هر یک با توجه به محتوی فرکانس سیگنال مورد نظر، تعیین میگردد. نتایج بدست آمده نشان میدهند، استفاده از رویکرد زمان- فرکانس، به مهندسین دید بسیار خوبی برای مشاهده امواج ارتعاشی زمین میدهد، بطوریکه با شناخت محدودههای مختل
