در یک سایت مشخص با چشمه های لرزه زای معلوم به کمک روش تحلیل خطر لرزه ای احتمالاتی، احتمال فراگذشت سالیانه یک مشخصه زمین لرزه (به عنوان مثال دامنه طیف پاسخ شتاب) تعیین می شود. یکی از ایرادات اصلی تحلیل خطر احتمالاتی این است که مفهوم زلزله طرح از بین می رود، به این معنی که نمی توان یک بزرگی، فاصله و عدم قطعیت مشخص را به نتایج تحلیل خطر احتمالاتی منتسب کرد. با تکنیک ارائه شده می توان ضرایب مشارکت نسبی مقادیر مختلف بزرگی، فاصله از گسل و مقدار انحراف مشخصه زمین لرزه از مقدار متوسط آن (که به کمک رابطه کاهندگی بدست می آید) را محاسبه کرد. در این مطالعه در کلان شهر تهران محتمل ترین بزرگی و فاصله از گسل در دوره تناوب های 0.2 و 1 ثانیه برای زمین لرزه های با احتمال فراگذشت 10% در 50 سال عمر مفید سازه محاسبه می گردد. یکی از نیازهای تحلیل دینامیکی تعیین طیف یا زلزله طرح مناسب در منطقه است و بر اساس نتایج ارائه شده در این مطالعه، طیف طرح های متفاوتی در دوره تناوب های مختلف سازه ای بدست می آید و در نتیجه لازم است که زمین لرزه های مختلفی با پهنای باند فرکانسی متفاوت در تحلیل دینامیکی استفاده گردد. قابل ذکر است که این نتایج به ریسک سازه ها در منطقه مرتبط است و مطالعاتی در راستای ارتباط تحلیل ریسک و نتایج حاصل ار تفکیک تحلیل خطر انجام گردیده است.
