پیشرفت علم نانو و کاربردهای وسیع نانو ذرات در صنایع مختلف باعث شده بررسی اثرات مخرب نانوذرات بر روی موجودات اهمیت زیادی داشته باشد. از آنجا که در میان نانوذرات مختلف نانوذرات اکسید روی مزایای قابل توجهی دارد و در سیستم ها و محصولات متنوعی استفاده می شود این تحقیق به منظور بررسی اثرات این نانوذره بر هیستوپاتولوژی بافت اویداکت بلدرچین تغذیه شده از سطوح مختلف نانوذرات اکسید روی انجام گرفت.تعداد 75 قطعه بلدرچین ژاپنی ماده در 5 تیمار و هر تیمار با پنج تکرار (در هر قفس3 پرنده) مورد بررسی قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل صفر و 60 میلی گرم در کیلوگرم اکسید روی تجاری و 20 ، 60 و 180 میلی گرم در کیلوگرم نانوذرات اکسید روی بود که به جیره فاقد هر گونه مکمل روی اضافه می شد. به منظور بررسی اثر گروه های آزمایشی مختلف بر خصوصیات بافت شناسی اویداکت در 197 روزگی از مگنوم به عنوان طویل ترین بخش اویداکت نمونه برداری انجام گرفت. بعد از تهیه مقاطع میکروسکوپی از نمونه ها، بافت های تهیه شده با استفاده از میکروسکوپ نوری با بزرگنمایی 40 تا 400 مورد بررسی قرار گرفتند. بررسی لام های بافت شناسی مگنوم نشان داد هیچگونه آسیب یا تفاوت بافتی در مگنوم گروه های مختلف آزمایشی وجود ندارد و تنها اختلاف موجود مربوط به تفاوت در مرحله تخم گذاری و اپیتلیوم در حال استراحت و یا در حال ترشح است. اگرچه تحقیقات گذشته نشان دادند که نانوذرات اکسید روی باعث آسیب به بافت کبد شد اما نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که نانوذرات اکسید روی اثر مخربی بر بافت مگنوم نداشته و این امکان وجود دارد که نانوذرات اکسید روی در مقادیر استفاده شده بر اندام های تولید مثلی جنس ماده بلدرچین اثر سمی نداشته باشد.
