قرن بیست ویکم، قرن فناوری نانو مهمترین دوران صنعت به شمار می رود. قرن نانو، قرن سلامتی، صرفه جویی و آرامش نامیده می شود. نانو نه یک ماده است نه یک جسم، فقط یک مقیاس است. علم وفناوری نانو(نانوعلم و نانوتکنولوژی) توانائی بدست گرفتن کنترل ماده در ابعاد نانومتری و بهره برداری از خواص و پدیده های این بعد در مواد، ابزارها و سیستمهای نوین است. این تعریف ساده خود در برگیرنده معانی زیادی است. به عنوان مثال فناوری نانو با طبیعت فرا رشته ای خود، در آینده در برگیرنده همه فناوریهای امروزین خواهد بود و به جای رقابت با فناوریهای موجود، مسیر رشد آنها را در دست گرفته و آنها را بصورت "یک حرف از علم" یکپارچه خواهد کرد. نانو ذرات توجهات زیادی را در زمینه ی ایجاد ابزارهای تحلیلی برای بیوتکنولوژی و علوم زیستی به خود جلب کرده اند. بخصوص نانو مواد برای اهدافی مثل سنتز پپتید ها، پروتئین ها، الیگونوکلئوتیدها و نیز محافظت این ماکرومولکول ها از تخریب آنزیم ها استفاده می شوند. نانوتیوب ها، نانوسیم ها، مشتقات فولرن و نقاط کوانتومی توجهات بی شماری را برای ایجاد محصولات مصرفی جدید و همچنین پیشبرد علم با ابزارهای آنالیتیکی جدید برای علوم فیزیک و زیستی، به خود جلب کرده اند(26). در این مقاله توزیع نانوذرات در بدن، سمیت نانوذرات و کاربرد آنها در علوم دامی بررسی شده است. مکانیسم ورود نانوذرات به بدن از مسیرهای مختلفی صورت می گیرد. با ورود نانوذرات به سلول اثرات سمی این مواد از طریق اختلال در عملکرد اجزای درون سلولی و ایجاد استرس اکسیداتیو ظاهر می شود. به هر حال یافته های بسیار رایجی هستند که نشان می دهند سایز ذره، سطح ناحیه ای و سطح شیمیایی به عنوان فاکتورهای کلیدی در ایجاد سمیت عمل می کنند.
