بهره برداری از جنگل به شکلهای مختلف در جنگلهای زاگرس شمالی توسط مردم محلی به منظور تامین نیازهای معیشتی از گذشته تاکنون انجام شده است. یکی از این بهره برداریها گلازنی است که به دلیل قطع شاخه های جوان و کوچک شدن تاج به طور مستقیم بر میزان فتوسنتز درخت و به دنبال آن رویش قطری و ارتفاعی آن تاثیر می گذارد. علاوه بر رویش، شکل و معماری درخت نیز بر پایه شیوه گلازنی و متناسب با اصول این نوع بهره برداری تنظیم می گردد. هدف این پژوهش توصیف، تجزیه و تحلیل و کمی سازی پیامدهای گلازنی بر رویش قطری سالانه درختان بلوط گلازنی شده و چگونگی تنظیم شکل و معماری درخت توسط مردم محلی است. داده های مورد نیاز از پنج رویشگاه در منطقه آرمرده بانه جمع آوری شد. در هر رویشگاه نه درخت وی ول انتخاب و پس از ثبت مشخصه های آن قطع شد. از تنه اصلی هر درخت تعدادی نمونه رویشی به صورت دیسک در ارتفاع های مختلف (کنده، برابر سینه، بالا و پاببن قوپنها) برداشت شد. پهنای حلقه های رویش سالانه درختان سالم با استفاده از دستگاه LinTab با دقت 0.01 میلیمتر اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که رویش قطری درختان در طبقه های قطری و رویشگاههای مختلف اختلاف معنی داری با هم ندارد. مدلهای برآورد کننده رویش قطری جاری سالانه با استفاده از متغیرهای سن و قطر درخت بر پایه مدل توانی برازش و اعتبارسنجی شد. در همه مدلها رابطه منفی بین رویش قطری و افزایش سن و قطر مشاهده شد. تجزیه و تحلیل گلازنی نشان داد که در محل هر قوپن به طور متوسط 13 سال توقف وجود داشته است به عبارت دیگر در هر طبقه ارتفاعی سه تا چهار دوره گلازنی می شود و سپس رهاسازی برای رسیدن به طبقه دیگر صورت می گیرد. تجزیه و تحلیل رویش جاری و متوسط درختان گلازنی شده در دو مقطع کنده و ارتفاع برابر سینه نشان دهنده نوسانهای مداوم رویش در طول زندگی درخت بود. از آنجا که این افت و خیزها با دوره تکرار تقریبا ثابت 3 تا 6 سال اتفاق افتاده بود؛ می توان آن را ناشی از پیامدهای گلازنی تلقی نمود.
