گستره زیادی از جنگل های زاگرس در دهه اخیر به پدیده زوال بلوط دچار شده اند. به دلیل نرخ انتشار سریع در بیماری زغالی بلوط و پیامدهای مخرب آن بر بوم سازگان های طبیعی باید طرح های جنگل داری ارائه شوند که در آن ها، فعالیت ها و فنون مدیریت جنگل های آلوده به این بیماری پیش بینی شده باشند. در پژوهش پیش رو از فراکافت چهارچوب منطقی (LFA) برای ارزیابی زوال بلوط در جنگل های ایلام و شناسایی مرتبط ترین معیارها برای برنامه ریزی و مدیریت در طرح های جنگل داری استفاده شد. برمبنای شیوه نامه LFA، شرایط محیطی طرح به منظور شناسایی مشکلات و درنتیجه، تهیه درخت مشکل واکاوی شد. عوامل مرتبط با زوال بلوط با مقایسه های جفتی طی فرایند تحلیل سلسله مراتبی ارزیابی شدند و برمبنای آن ها، درخت هدف و ماتریس برنامه ریزی و نظارت ایجاد شدند. این ماتریس شامل هدف های کلی و عینی در سطح های راهبردی و راهکاری و نیز فعالیت ها و شاخص های کنترل بود. نتایج نشان داد که عوامل برونی شامل تغییر اقلیم و ضعف خاک و عوامل درونی شامل کهن سالی درختان، ناسازگاری با تغییر اقلیم و کمبود زادآوری به ترتیب بیشترین اهمیت را در زوال بلوط جنگل های ایلام دارند، بنابراین توصیه می شود که بیشترین توجه و تلاش مدیریت جنگل معطوف به ساماندهی این عوامل و به ویژه عامل های درونی شود. نتایج این پژوهش، الگویی را برای مدیران جنگل فراهم می کند تا با استفاده از آن برای طرح های جنگل داری، ماتریس برنامه ریزی و نظارت تهیه کنند.
