شهرهای خلاق، مراکز نوآوری، خلاقیت و تبدیل ایده به ثروت و همچنین مکانی جذاب برای کارکردن و زندگی شهروندان به‌ویژه نسل جوان هستند. همچنین می‌توانند مکانی برای جذب گردشگران و توانمندسازی بخش‌های مختلف اقتصادی باشند. خلاقیت شهری به‌عنوان یک رویکرد راهبردی می‌تواند بر کیفیت‌های زیستن در شهر تأثیرگذار باشد. پژوهش حاضر با هدف تحلیلی بر برنامهریزی راهبردی شهر سنندج با رویکرد شهر خلاق انجام شده که ضمن تأکید بر جنبۀ کاربردی بودن آن، بر مبنای الگوی پراگماتیسم (آمیخته)، با فن پیمایشی و به روش توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است. شیوۀ جمع‌آوری داده‌ها بر مبنای پرسشنامۀ محقق ساخته بوده است که روایی آن براساس نظر استادان و صاحب‌نظران و پایایی آن براساس آلفای کرونباح با ضریب 765/0 تأیید شده است. جامعۀ آماری کل شهر سنندج بوده است. حجم نمونه‌ها براساس روش کوکران 384 نفر بوده و نمونه‌ها براساس روش تصادفی طبقه‌ای ساده با فن انتساب متناسب از میان مناطق سه‌گانۀ شهر سنندج انتخاب شده‌اند. همچنین نمونه‌های کارشناسان و متخصصان مربوط (متخصصان شهرسازی، جغرافیا، معماری، جامعه‌شناسان در حوزۀ فرهنگ و مردم‌شناسی، اقتصاد، موسیقی و صنایع‌دستی، گردشگری، ایران‌شناسی و ادبیات کردی)، به‌صورت تمام‌شماری به تعداد 15 نفر انتخاب شدند. به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از مدل معادلات ساختاری و تکنیک SWOT و برای انجام روش‌های ذکرشده نیز از نرم‌افزارهای SPSS, AMOS و ArcGIS استفاده شده است. نتیجۀ تحلیل معادلات ساختاری بیانگر آن است که بعد فرهنگی با بار عاملی 95/0، بیشترین تأثیرگذاری را داشته و مهم‌ترین بعد در برنامهریزی راهبردی شهر خلاق شهر سنندج بوده است. به همین ترتیب، بعد اجتماعی با بار عاملی 92/0، عامل اقتصادی با بار عاملی 88/0 و درنهایت عامل مدیریتی و سیاسی با بار عاملی 83/0 در مرتبۀ آخر و به‌عنوان کم‌اهمیت‌ترین عامل مشخص‌شده‌اند. نتایج به‌دست‌آمده از برنامهریزی راهبردی نشان می‌دهد، بهترین راهبردها برای برنامهریزی راهبردی شهر سنندج از منظر شهر خلاق، راهبردهای تدافعی هستند. ازجمله راهبردهای مهم این استراتژی می‌توان به فرهنگ‌سازی و جلب‌توجه عمومی به زیبایی و منظر شهر سنندج، سرمایه‌گذاری بر زیرساخت‌های مناسب برای ایجاد شهر خلاق و تلاش برای استفاده از شیوه‌های نوین و تغییر ساختارهای سازمانی سنتی اشاره کرد.
