مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر میزان فشارخون و کیفیت زندگی در زنان بیمار مبتلا به فشارخون بالابود. روش: این تحقیق شبه آزمایشی با گروه گواه و انتصاب تصادفی می باشد.جامعه ی آماری آن شامل کلیه ی زنان مبتلا به فشارخون بالا که به خانه های بهداشتمرکز بهداشت شهر سروآباد در سال 94 مراجعه کرده اند می باشد نمونه آماری در این تحقیق را 30 نفر از زنان مبتلا به فشارخون بالا تشکیل می دادند که به روش نمونه گیریغیر احتمالی در دسترس انتخاب شدند ابزارگردآوری اطلاعات در این تحقیق، 1- دستگاه فشارسنج : دستگاه فشارسنج مورد استفاده از نوع دیجیتال2- پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت بود. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده های این تحقیق، در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی انجام شد نتایج تحقیق نشان داد که درمان مبتنی بر شفقت بر کاهش فشارخون سیستولو کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پرفشاری خون در زنان مراجعه کننده به خانه بهداشت شهر سروآباد تأثیرداشته است به عبارتی درمان مبتنی بر شفقت باعث کاهش فشارخون سیستول و افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پرفشاری خون شده است. اما درمان مبتنی بر شفقت بر فشارخون دیاستول تاثیر نداشته است به عبارتی فشار خون دیاستول را کم نکرده است. نتایج: درمان مبتنی بر شفقت باعث کاهش فشار خون سیستول و افزایش کیفیت زندگی بیماران شده است اما بر فشار خون دیاستول از نظر آماری تاثیری نداشته است.
