اضطراب اجتماعی یک اختلال بسیار ناتوان کننده است که می تواند بسیاری از جنبه های زندگی فرد را مختل کند. دراین تحقیق پژوهشگر به دنبال درمان با استفاده از روش های نوروفیدبک وحضور دهن به عنوان درمان های جدید در حوزه روانشناسی می باشد. طرح این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون _پس آزمون با دوگروه می باشد . جامعه پژوهشی در این تحقیق دانشجویان دانشگاه می باشد وبا استفاده از روش نمونه گیری در دسترس با شمارش تصادفی 20نفر(دختر ) به عنوان نمونه انتخاب شدندوبه طور تصادفی در دوگروه 10نفره درمان نوروفیدبک وحضور ذهن قرا گرفتند. روش آماری در این تحقیق استفاده از تحلیل کوواریانس و آزمون t وابسته می باشد. یافته ها نشان می دهد که نوروفیدبک و حضور ذهن بر اضطراب اجتماعی تأثیر معنی داری داشته و باعث کاهش آن شده است. از آنجایی که در این تحقیق از پرسشنامه لایبوتیز استفاده شده است که دارای دو مولفه اضطراب و اجتناب می باشد، تحلیل آماری نشان می دهد که درمان نوروفیدبک و حضور ذهن مبتنی بر کاهش استرس در کاهش نشانه های اضطراب تفاوت معناداری ندارند. ولی در گروه نوروفیدبک کاهش اجتناب بیشتر از گروه حضورذهن بوده است.
