اردشیر شیخ احمدی

این تحقیق بمنظور ارزیابی تأثیر افزودن عصاره گیاه خُرفه تخمیر شده، تخمیر نشده و پری-بیوتیک بر عملکرد جوجه های گوشتی تحت استرس (با تزریق گلوکو کورتیکوئید دگزامتازون) انجام شد. برای انجام این آزمایش، از 360 قطعه جوجه یکروزه نر سویه راس 308 استفاده گردید که به طور تصادفی به شش تیمار آزمایشی با چهار تکرار اختصاص یافتند. گروه های آزمایشی عبارت بودند از 1 – شاهد (تغذیه با جیره پایه بر اساس ذرت- کنجاله سویا) 2- جیره پایه حاوی 600 میلی گرم در کیلو گرم عصاره تخمیر نشده گیاه خرفه در جیره شاهد، 3- جیره پایه حاوی 600 میلی گرم در کیلو گرم عصاره تخمیر شده گیاه خرفه در جیره شاهد، 4- جیره پایه حاوی 500 میلی گرم در کیلو گرم پودر پری بیوتیک در جیره شاهد ،5- جیره پایه حاوی 600 میلی گرم در کیلو گرم عصاره تخمیر نشده گیاه خرفه + 500 میلی گرم در کیلوگرم پری-بیوتیک در جیره شاهد و 6- جیره پایه حاوی 600 میلی گرم در کیلو گرم عصاره تخمیر شده گیاه خرفه + 500 میلی گرم در کیلوگرم پری بیوتیک در جیره شاهد. جیره های آزمایشی به مدت 6 هفته مورد استفاده قرار گرفتند. در طول آزمایش وزن بدن و خوراک مصرفی ثبت شد و ضریب تبدیل خوراک مصرفی نیز بر اساس آنها محاسبه شد. در سن 24 روزگی، به نیمی از پرنده های هر گروه دگزامتازون (2 میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن، به میزان 5/0 میلی لیتر) و به نصف دیگر محلول نمکی 9/0 درصد (5/0 میلی لیتر) بصورت زیر جلدی به مدت 6 روز تزریق شد. سپس از هر تکرار آزمایشی 2 پرنده بطور تصادفی انتخاب و بعد از توزین کشتار شدند و وزن اجزای مختلف روده، کبد، طحال، سنگدان و بورس فابرسیوس اندازه گیری و ثبت شد . نتایج این تحقیق نشان داد که درروز های 1 تا 11 روزگی، 11 تا 24 روزگی و 24 تا 42 روزگی هیچکدام از تیمار های آزمایشی تأثیر معنی داری بر افزایش وزن بدن جوجه ها وهمچنین میانگین وزن بدن در 11، 24و 42 روزگی در مقایسه باگروه شاهد تفاوت معنی داری نداشت (05/0