اردشیر شیخ احمدی

هدف مطالعه حاضر ارزیابی تاثیر افزودن پودر سیر یا سیاه دانه بر عملکرد بلدرچین های تخم گذار تحت استرس (با تزریق دگزامتازون) بود. به این منظور تعداد 160 قطعه بلدرچین ژاپنی ماده در سن 11 هفتگی به طور تصادفی در 10 قفس و تعداد 16 پرنده در هر قفس قرار داده شدند و به سه گروه شاهد، تغذیه شده با 30 گرم در کیلوگرم پودر سیر و تغذیه شده با 20 گرم در کیلوگرم پودر سیاه دانه تقسیم شدند. جیره های آزمایشی به مدت 4 هفته مورد استفاده قرار گرفتند و در پایان 4 هفته نیز اقدام به تهیه نمونه خون جهت تعیین فراسنجه های خونی گردید. در سن 15 هفتگی، به نیمی از پرندگان هر گروه دگزامتازون (2 میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن به مدت 7 روز)، و به نصف دیگر، سرم فیزیولوژیک (به مقدار هم حجم دگزامتازون) به صورت زیر جلدی تزریق شد. پس از پایان 7 روز تزریق دگزامتازون، دو جوجه از هر قفس انتخاب شدند و نمونه های خون جهت جداسازی پلاسما از ورید بال آنها گرفته شد. سپس تغذیه بلدرچین ها به مدت 4 هفته پس از تزریقات مذکور و تا سن 19 هفتگی نیز ادامه یافت. نتایج نشان داد که تغذیه بلدرچین ها با جیره های شاهد، 30 گرم در کیلوگرم پودر سیر و نیز 20 گرم در کیلوگرم پودر سیاه دانه در سن 11 تا 14 هفتگی فاقد اثر معنی دار بر تولید تخم، پارامترهای کیفی تخم، وزن بدن، نطفه داری و فراسنجه های خونی بودند(05/0P) با این حال درسنین 14، 16، 17، 18 و 19 هفتگی پودر سیر به طور معنی-داری باعث افزایش مصرف خوراک گردید(05/0>P). تزریق دگزامتازون منجر به کاهش تولید تخم (در سنین 15، 16 و17 هفتگی)، وزن بدن(درسن 16 هفتگی)، مصرف خوراک(در سنین 16 و17 هفتگی)، نطفه داری(درسن 16 هفتگی)، پارامترهای کیفی تخم از جمله وزن تخم، وزن زرده، وزن سفیده و ضخامت پوسته خشک(در سنین 16 و 17 هفتگی) گردید(05/0>P) اما سطح اسیداوریک پلاسما(درسن 16 هفتگی) و نیز میانگین وزن نسبی سفیده(در سن 18 هفتگی) را به طور معنی داری افزایش داد(05/0>P). اسید اوریک شاخصی از افزایش مسیر کاتابولیسم پروتئین بدن به علت استرس ناشی از دگزامتازون می باشد. با این حال، گنجاندن پودر سیر یا سیاه دانه در جیره بلدرچین ها نتوانست عوارض جانبی ناشی از دگزامتازون بر عملکرد و کاتابولیسم پ