در این مطالعه، اثر دگزامتازون (گلوکوکورتیکوئید مصنوعی) بر رشد و نموی عضله اسکلتی جوجه های گوشتی ارزیابی شد. به جوجه های نر آربورایکرز در سن یک هفتگی دگزامتازون یا محلول سرم فیزیولوژیک به مدت 3 روز تزریق شد. تزریق دگزامتازون منجر به تأخیر رشد گردید که می تواند ناشی از افت در میزان افزایش وزن بدن و کاهش وزن عضله سینه و ران باشد. سطوح mRNA ژنهای فاکتور تعیین کننده مایوژنیک (MyoD) و فاکتور 5 میوژنیک (Myo5) در عضله اسکلتی تحت تاثیر تزریق دگزامتازون قرار نگرفتند. با این حال بیان ژنی مایواستاتین (MSTN) به طور معنی داری کاهش یافت، در حالی که سطوح mRNA دومین WW که دارای پروتئین لیگاز 1 یوبی کینون E3 (WWP1) می باشد به طور معنی داری افزایش یافت. این نتایج پیشنهاد می کند که دگزامتازون اثر جانبی بر تولید میوبلاست ها ندارد و کاهش دسترسی مواد مغذی و افزایش تجزیه پروتئین مسئول تأخیر رشد عضله در جوجه های تحت استرس می باشد.
