آرام شریفی

زمینه مطالعه: کورینه‌باکتریوم سودوتوبرکلوزیس، عامل بیماری لنفادنیت کازئوز، بیماری مزمن و بسیار شایع در گوسفند و بز در سراسر جهان است که خسارت اقتصادی فراوانی به صنعت دامداری وارد می‌کند. هدف: بررسی شیوع بیماری لنفادنیت کازئوز گوسفندان در استان کردستان، تعیین فراوانی کورینه‌باکتریوم سودوتوبرکلوزیس با استفاده از روش‌های فنوتیپی و مولکولی و همچنین بررسی مقاومت آنتی‌بیوتیکی جدایه‌های کورینه‌باکتریوم سودوتوبرکلوزیس، هدف مطالعه حاضر بود. روش‎کار: در مطالعه حاضر، از شهریور تا اسفند 1400، 270 نمونه از گره‌های لنفاوی درگیر گوسفندان از دامداری‌های سطح استان کردستان جمع‌آوری شد. بلافاصله نمونه‌ها با حفظ اصول زنجیره سرد به آزمایشگاه میکروب‌شناسی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم‌پزشکی کردستان منتقل شدند. شناسایی جدایه‌های کورینه‌باکتریوم سودوتوبرکلوزیس با کمک آزمون‌های بیوشیمیایی و واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (Polymerase Chain Reaction: PCR) انجام شد. همچنین مقاومت آنتی‌بیوتیکی جدایه‌ها با استفاده از روش انتشار از دیسک (کربی ـ بائر) بررسی شد. نتایج: از 270 نمونه اخذ‌شده، بر‌اساس آزمون‌های بیوشیمیایی 82 جدایه باکتری مشکوک به کورینه‌باکتریوم سودوتوبرکلوزیس تشخیص داده شد. از این تعداد جدایه که با روش‌های بیوشیمایی کورینه‌باکتریوم سودوتوبرکلوزیس تشخیص داده شد، با استفاده از روش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز، 76 جدایه تأیید شد. همچنین بررسی میزان حساسیت آنتی‌بیوتیکی نشان داد جدایه‌ها حساسیت بالا نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های داکسی سایکلین و سفتریاکسون و نسبت به استرپتومایسین و کانامایسین مقاومت بالایی داشتند. نتیجه­گیری نهایی: نتایج مطالعه حاضر نشان داد بیماری لنفادنیت کازئوز در گوسفندان استان کردستان شیوع بالایی دارد. بنابراین مطابق یافته‌ها پیشنهاد می‌شود با‌توجه‌به مقاومت بالای جدایه‌های کورینه‌باکتریوم سودوتوبرکلوزیس اخذ‌شده نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های استرپتومایسین و کانامایسین، از درمان با این آنتی‌بیوتیک‌ها اجتناب شود.