ترماتودهای کبدی در نشخوارکنندگان بیماریهای مهم فاسیولوزیس و دیکروسلیوزیس را بوجود میآورند که میتوانند خسارات اقتصادی زیادی را در صنعت دامپروری ایجاد نمایند و از طرفی به عنوان بیماری مشترک دارای اهمیت بهداشتی فراوانی نیز هستند. آگاهی از وضعیت انتشار گونهها در مناطق آندمیک برای برنامههای کنترلی ضروری به نظر میرسد. این مطالعه با هدف تعیین شیوع و شدت آلودگی به ترماتودهای کبدی در دامهای کشتار شده در کشتارگاه سنندج انجام گرفت. به منظور تعیین میزان آلودگی انگلی کبد گاو، گوسفند و بزان کشتار شده در کشتارگاه صنعتی شهرستان سنندج : به مدت سه ماه در بهار سال 1401 (از فروردین تا خرداد) کبد دامهای کشتار شده با استفاده از روش مشاهده ماکروسکوپی و پرسشنامه مورد بازرسی کشتارگاهی قرار گرفت. آنالیز دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS version 16 و توسط آمار توصیفی صورت پذیرفت. نتایج این مطالعه نشان داد از تعداد کل کبدهای بررسی شده 44/2 % آلوده به فاسیولاهپاتیکا و فاسیولا ژیگانتیکا و 04/3% آلوده به دیکروسلیوم دندریتکوم بودند (05/0 P>). با توجه به نتایج این مطالعه میتوان گفت که یکی از دلایل مهم ضبط کبد و لاشه در دامهای کشتارشده کشتارگاه سنندج وجود بیماریهای انگلی ناشی از ترماتودهای کبدی است که این مسئله علاوه بر تحمیل زیانهای اقتصادی ناشی از تلفات دام و ضبط لاشه یا اندامهای آلوده و همچنین کاهش تولیدات دامی، نشان دهنده وجود زمینه خطرات بهداشتی برای ساکنین منطقه میباشد که با توجه به چرخه زندگی و انتقال این انگلها اقدامات بهداشتی و کنترلی فراگیرتر و جامع تر را طلب مینماید.
