امین صادقی

کنه ی تارتن دو لکه ای یکی از آفات مهم مزارع توت فرنگی در ایران و جهان است. در مزارع تجاری کنترل Tetranychus urticae Kochبه دلیل پتانسیل بالایی در ایجاد خسارت اقتصادی، مستلزم چندین بار کنترل شیمیایی در سال است. کنه های شکارگر فیتوزئیده مهمترین دشمنان طبیعی کنه های نباتی بوده و به عنوان عوامل بیولوژیک نقش مهمی را در مدیریت تلفیقی این آفات بازی می کنند. کنه ی Amblyseius swirskii (Athias Henriot) (Acari: Phytoseiidae) در اروپا، آمریکای شمالی و جنوبی و آسیا به طور گسترده ای پراکنده بوده و برای کنترل کنه ی عنکبوتی در محصولات زراعی، باغی و گلخانه ای استفاده می شود. جدول زندگی توصیف جامعی از زنده مانی، مراحل مختلف زیستی و تولیدمثلی یک جمعیت را بیان می کند و بنابراین اساسی ترین بحث در اکولوژی جمعیت و مدیریت آفت محسوب می شود. هدف از این تحقیق، بررسی پارامترهای جدول زندگیA. swirskii ، شکارگر عمومی کنه های تارتن و حشرات کوچک، در چهار دمای ثابت 20، 25، 30 و 32 درجه ی سلسیوس، 5 ± 75 درصد رطوبت نسبی و دوره ی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی می باشد. کنه ی تارتن دو لکه ای T. urticae، از آفات مهم توت فرنگی، به عنوان طعمه مورد استفاده قرار گرفت. طول مدت مراحل نابالغ، از 15/4 تا 65/9 روز در محدوده دمایی 20 تا 32 درجه ی سلسیوس متفاوت بود. نرخ خالص تولید مثل (R0) با افزایش دما از 64/3 ماده/نسل به 22/13 ماده/نسل در 32 و 25 درجه ی سلسیوس به ترتیب افزایش یافته است. مقدار نرخ ذاتی رشد (rm) و نرخ متناهی افزایش (λ) بالاترین میزان خود در دمای 25 درجه ی سلسیوس (157/0 و 170/1 در روز به ترتیب) بود. متوسط طول مدت هر نسل (T) با افزایش دما از 09/19 روز در دمای 20 درجه ی سلسیوس به 85/10 روز در دمای 32 درجه ی سلسیوس کاهش پیدا کرد. به طور کلی، نتایج نشان داد که کنه-ی A. swirskiiقادر به رشد و نمو در محدوده دمایی 32-20 درجه ی سلسیوس با تغذیه از کنه ی T. urticae بوده و دارای پتانسیل لازم برای کنترل این آفت می باشد. بر اساس نتایج حاصل از پارامترهای زیستی، دمای 25 درجه ی سلسیوس بهترین دما برای پرورش این کنه ی شکارگر می باشد. نتایج این تحقیق می تواند برای بهینه سازی پرورش انبوه کنه ی A. swirskiiبه عنوان شکارگر مهم این آفت مورد استفاده قرار گیرد.