حشرات و کنه های مختلفی وجود دارند که به قسمت های مختلف توت فرنگی حمله کرده و به آن خسارت می زنند. کنه توت فرنگی (Phytonemus pallidus fragariae)، یکی از مهمترین آفات توت فرنگی در گلخانه و مزارع می باشد. تغذیه این کنه سبب ضعف گیاه و کاهش محصول می شود. در این پژوهش، پارامترهای زیستی این آفت در شرایط آزمایشگاهی در دمای 5/0 ± 15 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 70-80 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی 8 ساعت تاریکی با تغذیه از دو رقم کاماروزا و سلوا بررسی شد. در ابتدای آزمایش، 50 عدد تخم هم سن به عنوان گروه هم زاد مورد استفاده قرار گرفت و جدول زندگی باروری با پیگیری افراد هم زاد تا مرگ آخرین فرد تنظیم شد. داده ها بر اساس تئوری جدول زندگی- دوجنسی تجزیه و تحلیل انجام گرفت. طول دوره رشدی نابالغ در ماده ها روی رقم سلوا سریع درحالی که روی رقم کاماروزا کندتر از بقیه ارقام (90/7 در مقابل 30/8 روز) بود. همچنین، دوره تخمریزی روی رقم سلوا طولانی و روی رقم کاماروزا کوتاهتر (30/8 در مقابل 00/8 روز) بود. مقدار تولید مثل خالص (R0) جمعیت از مقدار 70/7 به 14/8 ماده روی دو رقم مورد مطالعه متغیر بود. جدول زندگی می تواند یک توصیف جامع و دقیق از میزان بقا، رشد و نمو و زاد وولد جمعیت آفت ارائه دهد. اگرچه تفاوت معنی داری بین پارامترهای جدول زندگی کنه P. pallidus fragariae روی دو رقم مورد آزمایش مشاهده نشد، مطالعه حساسیت ارقام مختلف توت فرنگی نسبت به این کنه می تواند منجر به درک بیشتر پویایی جمعیت آفت و در نتیجه اتخاذ برنامه های مدیریت مؤثر جهت کنترل P. pallidus fragariشود. استفاده از گونه های مقاوم یا نسبتا مقاوم مانند گونه های معرفی شده در مطالعه حاضر می تواند به عنوان یکی از مهم ترین بخش های یک استراتژی IPM در نظر گرفته شود.