امیر رشیدی

هدف از این تحقیق مقایسه‌ی میزان بهره‌وری روش‌های رایج پرورش گوسفند در کردستان و ایران بود. میزان هزینه‌ها و درآمد حاصل بر اساس واحدهای گوسفند داری 200 راسی با 160 میش مولد برآورد شد. چهار روش پرورش گوسفند شامل روش‌ اول پرورش مبتنی بر استفاده از مرتع و پس چر بدون پروار بره‌ها، روش دوم مبتنی بر استفاده از مرتع و پس‌چر با پروار بره‌ها، روش سوم مبتنی بر استفاده از مرتع و پس‌چر، پروار بره‌ها و استفاده از توان و ظرفیت میش‌ها در دوبارزایی و دوقلوزایی و روش چهارم پرورش به روش صنعتی و سیستم بسته مورد ارزیابی قرار گرفت. مقدار گوشت تولیدی به ازای هر راس میش مولد در چهار روش فوق به ترتیب معادل 75/18، 13/28، 45/52 و 63/64 کیلوگرم بود. همچنین درآمد خالص حاصل از هر میش مولد چهار روش فوق به ترتیب 3/5، 4/8، 5/15 و 79/10 میلیون تومان بود. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد پروار بندی و استفاده از توان و ظرفیتهای نژادهای گوسفند ایرانی در دوقلوزایی و دوبارزایی عامل مهمی در افزایش میزان بهره‌وری در پرورش گوسفند است.