امیر رشیدی

در این پژوهش از داده های 2332 بره حاصل از 815 میش و 61 قوچ که در طی سال های 1372 تا 1383 در ایستگاه اصلاح نژاد گوسفند کرمانی جمع آوری شده بود، برای برآورد روند فنوتیپی، ژنتیکی و محیطی وزن تولد، شیرگیری، شش ماهگی، نه ماهگی و یکسالگی استفاده شد. وراثت پذیری صفات در تجزیه تک صفتی با استفاده از روش حداکثر درستنمائی محدود شده بی نیاز از مشتق گیری و برازش شش مدل حیوانی مختلف با افزودن و حذف آثار ژنتیکی افزایشی مادری و محیطی دائمی مادری، برآورد شدند. آزمون نسبت درستنمائی نشان داد که مدل دارای آثار ژنتیکی مستقیم و ژنتیکی افزایشی مادری، بدون در نظر گرفتن کوواریانس بین آنها، برای وزن تولد، مدل دارای آثار ژنتیکی مستقیم و محیطی دائمی مادری برای وزن های شیرگیری، شش ماهگی و نه ماهگی و مدل دارای آثار ژنتیکی مستقیم برای وزن یک سالگی مناسب بودند. همبستگی های فنوتیپی، ژنتیکی و محیطی با تجزیه چند صفتی و با مدل مناسب برای هر صفت برآورد شدند. ارزش های اصلاحی با استفاده از مدل حیوانی مناسب هر صفت با تجزیه تک صفتی و چند صفتی برآورد گردیدند. روند ژنتیکی، فنوتیپی و محیطی به ترتیب از تابعیت میانگین ارزش اصلاحی، میانگین فنوتیپی و تفاوت میانگین ارزش اصلاحی از میانگین فنوتیپی بر سال تولد محاسبه شدند. روند ژنتیکی مستقیم برای صفات وزن تولد، شیرگیری، شش ماهگی، نه ماهگی و یک سالگی در تجزیه تک صفتی و چند صفتی به ترتیب 30/0± 53/0 و 14/1±84/0 ، 27/18±41/96 و 41/37±29/101، 11/26 ± 24/88 و 34/48 ± 51/90 ، 68/10 ± 35/24 و 49/11 ± 76/29 ، 43/10 ± 53/31 و 58/12 ± 18/35 گرم در سال بود. روند ژنتیکی افزایشی مادری وزن تولد در تجزیه تک صفتی و چند صفتی به ترتیب 21/1 ± 07/3 و 67/1 ± 91/2 گرم در سال برآورد گردید.