بدیع یکی از دانشهای سه گانه تشکیل دهنده بلاغت است که بیش از دو دانش دیگر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است؛ پژوهشهای انجام گرفته در این دانش در مقایسه با بیان و معانی بخوبی مؤید این مطلب است. موضوع پژوهش حاضر نقد و بررسی کتب بدیع به زبان کردی است. برای این منظور هشت کتاب بدیع چاپ شده در کردستان عراق بررسی شده است. دلیل انتخاب این کتابها درسی شدن بسیاری از آنها بود. شناخت کاستی های کتب بدیع در زبان کردی به منظور تشویق پژوهشگران این زمینه به رفع آنها، فراهم آوردن زمینه شناخت بهتر دانش بدیع و درک درست تری از آن از اهداف پژوهش حاضر محسوب می شود. روش تحقیق از نوع کیفی است و داده ها به شیوه ی کتابخانه ای و سندکاوی گردآوری شده است. نتایج نشان می دهد الگوبرداری از کتب عربی و تعمیم آن به بلاغت در زبان کردی، آوردن قالب های شعری تحت عنوان آرایه های ادبی، اختلاف در نام گذاری آرایه ها، به کارگیری واژه های مربوط به سرقات ادبی یا علم معانی تحت عنوان آرایه ادبی، اشتباه در تعریف اصطلاحات بدیعی یا شواهد شعری مربوط به آنها، اختلاف در تعداد آرایه ها بیشترین مسائل مربوط به نقد این کتابها را تشکیل می دهد.
