فلسفه از یونان باستان سرچشمه گرفت و در ایران بیش از دیگر جوامع اسلامی مورد قبول قرار گرفت. شیخ شهاب الدین سهروردی (549-587هـ ق) از پیروان فلسفه افلاطونی بود که فلسفه اش به فلسفه اشراق معروف شد. نور و اصطلاحات مرتبط با آن چون نور الانوار، سراج، بیاض، برق و مانند آن، در این فلسفه از جایگاهی خاص بر خوردار است، برخی از اصطلاحات فلسفه اشراقی مانند کشف و شهود در عرفان اسلامی نیز نمود پیداکرد. پژوهش حاضر به بررسی اندیشه های سهروردی در این زمینه در سروده های مُلای جزیری می پردازد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است، داده ها با روش کتابخانه ای گردآوری شده و با استفاده از روش تحلیل محتوی تجزیه و تحلیل شده اند. نتیجه نشان می دهد ملای جزیری از اندیشه های سهروردی متأثر بوده است، به گونه ای که به نظر می رسد برخی از سرودهای او مانند «الله سحر گاها ازل» از این روند قابل شرح و تفسیر هستند و این نشان می دهد که علیرغم مخالفت های شدید با فلسفه در مقاطعی از زمان در ایران، این اندیشه ها در آثار کسانی چون جزیری بروز و نمود پیدا کرده است.
