پژوهش حاضر یک پژوهش بین رشته ای است و هدف آن، بررسی تیپ شناسی شخصیت های آثار داستانی جلال آل احمد در ده اثر داستانی ایشان که در مجموع 51 داستان را در بر می گیرد با تأکید بر طبقه بندی نُه گانه (انیه گرام) است؛ که عبارتند از: تیپ کمال طلب، کمک گرا، موفق و بازیگر، رمانتیک و محزون، مشاهده گر و فکور، وفاجو و وفاخو، خوش گذران، رئیس و رهبر و میانجی؛ که هر کدام دارای ویژگی خاصی هستند. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی است. داده ها به روش کتابخانه ای استخراج و گردآوری می شوند و با استفاده از الگوی تیپ شناسی انیه گرام بررسی و تجزیه و تحلیل خواهند شد. اما در سه کتاب داستانی جلال آل احمد به علت حضور کوتاه شخصیت ها در داستان ها ویژگی شخصیتی آنان چندان بروز و نمود نیافته که قابلیت بررسی در این تیپ ها را داشته باشند، لذا تمرکز بر روی 28 شخصیت در هفت اثر داستانی است. نتیجه نشان می دهد که از میان بیست و هشت شخصیت، تیپ کمال طلب با 43/21 درصد بالاترین و سه تیپ کمک گرا و دهنده، وفاجو و وفاخو، میانجی با 57/3 درصد کمترین درصد را به خود اختصاص می دهند. سایر تیپ ها به ترتیب عبارتند از: تیپ رئیس و رهبر با 86/17 درصد، تیپ موفق و بازیگر و تیپ رمانتیک محزون با 29/14 درصد و تیپ خوش گذران با 14/7 درصد. البته 71/10 درصد شخصیت های داستانی ویژگی های دو تیپ را باهم دارند و 57/3 درصد شخصیت های داستانی ویژگی های سه تیپ را با هم دارند.
