موضوع پژوهش حاضر واکاوی فولکلور ایران با تکیه بر ادب شفاهی کُردی است و مطالعه موردی آن منظومه شفاهی «بیت» است. فراهم کردن زمینه ی آشنایی بیشتر با فرهنگ مردم، جلوگیری از ایجاد فاصله بیشتر نسل جدید با فرهنگ خود، بازشناخت جلوه های ادب شفاهی به ویژه بیت و نقش آن در مطالعات علمی امروز از اهداف این پژوهش محسوب می شود. نتیجه نشان می دهد واکاوی و بازشناخت فرهنگ مردم می تواند از نابودی این گنجینه ی باارزش جلوگیری کند. از طرف دیگر بازشناسی اقوام ایرانی از راه مطالعه و پژوهش در فرهنگ آنان زمینه را برای وحدت ملّی فراهم کند؛ زیرا واکاوی این فرهنگ ها مبیّن وجود اشتراکات فراوان اقوام ایرانی به صرف نظر از گوناگونی زبان، محیط جغرافیایی، کیش و آیین است. همچنین مطالعه در این زمینه بستر مناسبی را جهت مطالعات بین رشته ای نیز فراهم می کند.
