ادبیات می تواند فارغ از نژاد، زبان، کیش، جنسیت و مواردی از این دست، به دلیل ماهیت انسانی و عاطفی آن زبان مشترک همه انسانها و پل ارتباطی آنان با همدیگر باشد. یکی از شاعرانی که توانسته در زمان معاصر، زبان مشترک دردهای جامعه انسانی و فریادگر آن باشد، شیرکو بیکس(1940-2013) است. شیرکو از شاعران آوانگارد معاصر، برنده جایزه ادبی توخولوسکی سوئد در سال 1988-1989 و دریافت کننده لقب همشهری از سوی بزرگترین انجمن مدنی فلورانس ایتالیاست. ترجمه آثار او به زبان های انگلیسی، فرانسوی، ایتالیایی، آلمانی، سوئدی، نروژی، عربی، فارسی و ترکی و قرار دادن سروده های او در کتابهای درسی چند کشور، موقعیت او را چون چهره ای شناخته شده در گستره شعر جهانی تثبیت کرده و در شناساندن شعر کردی و گرایش ذهن جهانیان به سوی آن، بسیار مؤثر بوده است. بی شک باید بخش بزرگی از این موفقیت ها را در گرو پیام های انسانی و بیان دردها و رنج هایی جستجو کرد که جامعه بشری به طور عام و کردها بویژه باشندگان عراق به طور خاص با آن روبرو بوده اند. شناسایی این شاعر بزرگ و نقش او در شناسایی و پیوند دردهای مردم سرزمین خود با دیگر مردم جهان و توانمندی او در بازنمایی این رنج ها از اهداف پژوهش حاضر است. نتیجه نشان می دهد شیرکو توانسته به عنوان سفیرآشتی، آزادی و انسانیت به خوبی از عهده این وظیفه خطیر برآید.
