بخش قابل توجهی از ادب عامَه را زمزمه های مادرانه تشکیل می دهد.این زمزمه ها که در موقعیت های مختلف چون خوابانیدن، نوازش های مادرانه، ستودن آنان و هنگام آموزش راه رفتن به آنان خوانده می شوند، اغلب به تناسب جنسیت اطفال تغییر می کنند. پژوهش حاضر به واکاوی جلوه های این زمزمه در زبان کردی می پردازد.آشنایی با جلوه های گوناگون زمزمه های مادرانه، شناخت بهتر عواطف و احساسات مادران و فراهم نمودن بستر مناسب جهت پژوهش دانش های دیگر در این زمینه از اهداف این پژوهش به شمار می رود. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است و اطلاعات بدست آمده با استفاده از شیوه تحلیل محتوا تجزیه و تحلیل خواهد شد. ایجاز، سادگی زبان، داشتن وزن و قافیه، دارا بودن بعد موسیقایی، کمی صور خیال و رئالیستی بودن، از ویژگی های این زمزمه ها به شمار میروند. نتیجه نشان می دهد این زمزمه ها می توانند بستری مناسب جهت پژوهش های علمی در رشته های علوم تربیتی، روانشناسی، جامعه شناسی، ادبیات و موسیقی واقع شوند.
