آموزه های تعلیمی از مضامین رایج در قصاید نظامی است که در کنار خمسه او، تا کنون از نظر مغفول مانده است. در فرایند خوانش این قصاید مشخص می شود که وی در بیان مسایل تعلیمی، سبکی اقناعی به کار می گیرد؛ برای این منظور با روش-هایی چون انذار، تبشیر، اسلوب استفهام و اسلوب شرط سعی در قبولاندن مفهوم مورد نظر خود و یا تغییر نگرش مخاطب دارد؛ البته گاهی نیز از شگردهای بلاغی چون: تکرار، تلمیح، تمثیل و اسلوب معادله برای قانع کردن مخاطب استفاده می-کند. توجه به این امر می تواند، بیانگر تلاش شاعر و حسن توجه او در مستدل ساختن کلام بر پایه منطق عقلی و هنری باشد تا آنچه در نظر دارد، مقبول طبع واقع شده و خواننده را اقناع کند. این پژوهش با روش توصیفی و با استفاده از تکنیک تحلیل محتوا، به بررسی ابیات تعلیمی قصاید نظامی می پردازد تا هم شگرد خاص وی را در بیان موعظه، پند و حکمت بنمایاند و هم بابی برای آشنایی با این مضامین در قصاید نظامی باشد.
