دهۀ سی یکی از دورههای بسیار مهم و سرنوشتساز در تاریخ ادبی معاصر ایران بشمار میرود. از یکسو صدای تکامل رمانتیسم به گوش میرسد و از مهمترین دوران فعّالیت مکتب ادبی رمانتیسم در ایران است و از سوی دیگر، کودتای 28 مرداد 3112 در این دوره روی میدهد. یکی از 3138 ش( میباشد. یکی - چهرههای شاخص جریان ادبی رمانتیسم در دهۀ سی نادر نادرپور ) 3138 از مشخّصههای مهم سبکی سرودههای او ارائۀ درونمایههای رمانتیسم و ویژگیهای تصاویر رمانتیک در قالب تشبیهات بکر و غریب است. پژوهش حاضر، به نقش تشبیه در بازتاب مضامین رمانتیکی سرودههای نادر نادرپور بعنوان یک خصیصۀ سبکی میپردازد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است و دادهها با استفاده از شیوۀ تحلیل محتوی بررسی شدهاند. نتیجه نشان میدهد بیشترین بار مضامین رمانتیکی سرودههای نادرپور بر عهدۀ تشبیهات بویژه تشبیهات غریب و نوِ اوست و شاعر به خوبی توانسته مؤلّفهها و ویژگیهای فکری- محتوایی رمانتیسم فردی را به بهترین شیوۀ ممکن با استفاده از تشبیهات بکر خود، بنمایاند
