نظیره گویی، اقتباس و استقبال سرایندگان از سروده های شاعران دیگر، در ادب پارسی، از پیشینیه ی دیرینه ای برخوردار است. یکی از سرایندگانی که سروده هایش مورد توجّه، اقتباس و نظیره گویی سرایندگان بعد از خود قرار گرفته و مورد توجّه آنان واقع گشته، خاقانی شروانی (520-595 هـ .ق) است. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیرپذیری میر سیّد علی عمدانی (714-786 هـ .ق) از خاقانی شروانی است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است و داده ها با استفاده از تکنیک تحلیل محتوا، تجزیه و تحلیل شده اند. نتیجه نشان می دهد میر سید علی همدانی در دو غزل خود، در فرم و محتوا تحت تأثیر دو چامه ی خاقانی شروانی بوده است.
