موضوع پژوهش حاضر « بررسی برخی از مؤلفه های نقد فرمالیستی در قصاید خاقانی» است. بررسی دلایل برجستگی و امتیاز زبان به کار رفته ی خاقانی در مقایسه با سایر سرایندگان شعر پارسی و ایجاد بستری مناسب و درخور جهت درک بهتر ویژگی های شعری خاصّ او، از اهداف پژوهش حاضر محسوب می شود. جامعه ی آماری این پژوهش، 132 قصیده ی خاقانی و حجم نمونه براساس فرمول کوکران 97 چامه است که به شیوه ی تصادفی ساده و با بهره گیری از جدول تصادفی اعداد گزینش شده است. روش پژوهش توصیفی است و داده ها با استفاده از تکنیک محتوا و با استفاده از شیوه ی کتابخانه ای بررسی شده است. منبع مورد استفاده، دیوان خاقانی ویراسته ی دکتر میرجلال الدّین کزّازی است. دلیل برگزیدن این اثر، دقّت بیشتر مصحح در ضبط واژه ها، توجه بیشتر به نسخه بدل ها، تصحیح های قیاسی درخور توجّه و مسائل دیگر این چنینی است. نتیجه نشان می دهد، خاقانی همه ی مؤلّفه های شاخص فرمالیسم را چون آشنایی زدایی ، رستاخیز واژگان، برجسته سازی زبان و انواع هنجارگریزی و قاعده افزایی به کار گرفته است. به گونه ای که موجب شده زبان او در قصاید، در مقایسه با دیگرسروده های خود و شاعران دیگر، از اهمیّت به سزایی برخوردار باشد.
