موضوع پژوهش حاضر بررسی جایگاه حافظ در میان شاعران کرد عراقی است، معرفی حوزه دیگری از حوزه های ادب پارسی در خارج از کشور، شناخت جلوه های تأثیر پذیری سرایندگان کُرد عراقی از سرود های حافظ شیرازی، کمک به ایجاد زمینه ی تفاهم بهتر از طریق شناسایی مشترکات ادبی، شناخت بهتر جایگاه حافظ در میان کُرد زبانان عراقی و مسائلی از این دست از اهداف پژوهش حاضر محسوب می شوند. در این راستا دیوان سرایندگانی چون ملا خدرنالی( 1855-1797م.)، سالم(1866-1800م.)، قانع(1965-1898م.)، حاجی قادر کویی(1897-1824م.)، ناری (1944-1874م.) و گوران(1990-1920م.) مورد واکاوی واقع شده است. برگردان، تضمین، تلمیع، پارودی و امثال این ها نمودهایی از جلوه های تأثیر پذیری این سرایندگان از حافظ شیرازی می باشد.
