گرامیداشت جایگاه علمی و ادبی فرهیختگان در هر کشوری، تکریم فرهنگ و ادبیات آن سرزمین به شمار می رود. تلاش در راستای چنین بزرگداشت هایی نیز نه تنها نمایش قدردانی و حقّ شناسی جامعه از بزرگان علمی و ادبی خود می باشد، بلکه ارائه ی نوعی الگو و سرمشق نیکو برای جوانان و نونهالان در عرصه علم، ادب و فرهنگ خواهد شد و علاوه بر این ها بذر امید را در دل فرهیختگان خواهد کاشت و به آنان می نمایاند که جامعه همواره قدردان زحمات ارزنده ی آنان خواهد بود. مقاله حاضر در همین راستا به بررسی نقش استاد دکتر زرّین کوب در عرصه عرفان و تصوّف می پردازد و می کوشد پیوند دیگر حوزه های اندیشه و مطالعات ایشان را با این عرصه مورد واکاوی قرار دهد. در این راستا زمینه های به ظاهر گوناگون مطالعات ایشان چونان قطعه های یک پازل در خدمت تکمیل مطالعات عرفانی ایشان، با عنایت به اهتمامشان در حوزه مولوی پژوهی مورد بررسی قرار می گیرد. نتیجه پژوهش نشان خواهد داد که با این بررسی می توان به شناخت بهتری از افکار، اندیشه ها و پژوهش های گسترده استاد دست یافت.
