زبان با مؤلفه های گوناگونی چون، دین، مذهب، جنسیت، سن، شغل، محیط جغرافیایی، شرایط اجتماعی و تحصیلات گویندگان در پیوند است و ارتباط این عوامل غیر زبانی با زبان، در ایجاد تیپ های شخصیتی مؤثر است. هدف پژوهش حاضر بررسی کارکرد زبان در تیپ های شخصیتی داستان «فارسی شکر است»، از مجموعه ی «یکی بود یکی نبود» سید محمد علی جمالزاده است. در این راستا ابتدا ویژگی های خَلقی و خُلقی هر یک از تیپ ها مشخص گردیده است؛ سپس با توجه به هدف اصلی مؤلف اثر، رابطه ی کارکرد زبانی با تیپ های مورد نظر بررسی و میزان استفاده ی شخصیت ها از واژه ها و اصطلاحات متناسب با طبقه ی اجتماعی، تحصیلات شغل، دین و مذهب و موارد این چنین، مشخص شده است. پژوهش به شیوه ی توصیفی است و داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوا به صورت کتابخانه ای بررسی شده است. نتیجه نشان می دهد که با این پژوهش می توان به درک بهتری از داستان یاد شده و به تبع آن به درک بهتری از داستان های جمالزاده دست یافت.
