بسیاری از جشن ها و آیین های مرتبط با آنها به گونه ای با باورهای اساطیری، بویژه اسطوره ی آفرینش در ارتباط اند. برخی از این مراسم به مرور زمان فراموش شده اند، اما نمود آنها را در حکایات و قصه های کهن می توان مورد بررسی قرار داد. هدف پژوهش حاضر، بررسی بن مایه های اساطیری-آیینی حکایت خره بماه و بهرام گور در مرزبان نامه است. به نظر می رسد بن مایه های این حکایت بیانگر ارتباط آن با یکی از جشن های خور ماه، گاهنبار پنجم (مدیاریم) و جشن دهقان در ایران است که در جریان یک آمیختگی فرهنگی و دگر دیسی اسطوره ای به شکل داستان تبلور یافته است و در آن، همه نشانه های اسطوره ای جشن از قبیل فروپاشی نظام اجتماعی، حضور عناصر مربوط به کامرانی و در نهایت نکاح مقدس که تحقیق عینی زایش دوباره ی گیتی و انسان است به چشم می خورد.
