باگردانی به معنای انتقال و دفع شر و با به شیوههای مختلف است. این بخش از فرهنگ عامه، با عنوان باورهای با ُ گردانی در میان مردم کرد نیز همچون سایر اقوام و ملل جایگاه خاصی داشتهاند؛ از این رو، پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل این باورها میپردازد و میکوشد مواردی چون باگردانی برای دفع بیماری، مرگ، بایای طبیعی، جانوران خطرناک، چشم زخم، آل و جنزدگی را تجزیه و تحلیل کند. شناساندن این باورها، دلیل کاربرد و تجزیه و تحلیل آنها از اهداف این پژوهش است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است. دادهها به شیوه کتابخانهای و میدانی گردآوری شدهاند و با استفاده از تکنیک تحلیل محتوا تجزیه و تحلیل شدهاند. نتایج نشان میدهد که باورهای باگردانی مردم کرد مبتنی بر دو قانون هومیوپاتیک و تماس است و برخی نیز به موازات باورهای دینی شکلی نو به خود گرفتهاند به گونهای که برای اهداف متمایز به کار برده میشوند
