الگوی بازنمایی کنشگران اجتماعی ونلیوون در چارچوب تحلیل گفتمان انتقادی، با بررسی کارکردهای تقابلی در گزینشهای زبانی، لایه های پنهان معناسازی را نشان می دهد. در این پژوهش با به کارگیری روش توصیفی- تحلیلی، ساختار گفتمانی رمان «سووشون» سیمین دانشور ( )1390 -1300را بر مبنای چگونگی گزینش نامها و شیوه طبقه بندی کنشگران در الگوی ون لیوون بررسی کرده ایم. هدف این پژوهش نشان دادن اهمیت کاربردهای زبانی در تحلیل گفتمان اثر و میزان تأثیرپذیری نویسنده از عناصر گفتمانی چون قدرت، ایدئولوژی و سیاست در بازنمایی کنشگران اجتماعی است. دانشور در سووشون مسائل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی عصر خود را با زبانی نمادین بازگو کرده است. وی همچنین با انتخاب نامهای نمادین و استفاده از جلوه های مختلف آن، تحوّلات فردی و اجتماعی را به ویژه در زنان به تصویر کشیده است. یافته ها نشان می دهند که نامدهی و طبقه بندی و زیرمجموعه های آنها به ویژه نامدهی غیررسمی، در سووشون کاربرد بیشتری دارد و نحوه استفاده از نامها و طبقات اجتماعی منطبق با دیدگاه و اهداف نویسنده و متأثر از مؤلّفه های قدرت، ایدئولوژی و سیاست است. نویسنده از سویی با انتخاب نامهای نمادین ایرانی و اسلامی، پیوند میان اندیشه های ایرانی و اسلامی را ناگسستنی جلوه می دهد و از سوی دیگر، کشمکشهای مربوط به گذر ایران از سنّت به مدرنیته و تحوّل معیارهای اجتماعی و فردی را به نمایش می گذارد. علاوه بر این، با استفاده از مؤلّفه های گفتمانی، نقش اجتماعی جدیدی را برای زنان ایرانی طرح میکند تا اهمیت نقش آنان را در تحوّلات اجتماعی تبیین کند
