امام محمد غزالی (505-450 ه.ق)،فقیه،فیلسوف،متکلم و صوفی از استادان نظامیه بغداد و نیشابور بود که تأثیر اندیشه های او را بر اندیشمندان اسلامی بویژه اندیشمندان ایرانی تا قرن ها بعد مشهود بود . پژوهش حاضر به بررسی میزان تأثیر اندیشه های او در حدیقه سنایی ، قصاید خاقانی شروانی، منطق الطیر عطار نیشابوری و مثنوی معنوی مولوی می پردازد.روش پژوهش توصیفی _ تحلیلی است. داده ها با روش کتابخانه ای گرد آوری شده و با استفاده از تکنیک تحلیل محتوا ، تجزیه و تحلیل شده است. نتیجه نشان می دهد سنایی در کلام و عرفان، عطار نیشابوری در عرفان عاشقانه خود و اندیشه های کلامی و فلسفی اش، خاقانی در فلسفه ستیزی و مولانا در معرفت شناسی بویژه در مسأله وجود و مراتب عقل و عشق و بسیاری از موارد مشابه دیگر ، متأثر از اندیشه های غزالی هستند.
