پژوهش حاضر به بررسی نقش ابوریحان بیرونی(362-440 ه.ق) در سره نویسی و پاسداشت زبان پارسی در کتاب التفهیم لاوایل الصناعه التنجیم او می پردازد. شناخت بهتر ارزش کار بیرونی در این زمینه، یافتن درک بهتری از میزان توانمندی او در واژه سازی و دلایل رویکرد او به پارسی نویسی از میان 138 کتاب و رساله منتسب به او از اهداف پژوهش حاضر است. روش پژوهش توصیفی – تحلیلی است و داده ها به روش کتابخانه ای و سندکاوی گردآوری شده و با استفاده از روش تحلیل محتوا تجزیه و تحلیل خواهند شد. نتیجه نشان می دهد کتاب التفهیم سرچشمه سودمندی جهت واژه های سره پارسی در هندسه، ریاضیات و نجوم است که می تواند مورد استفاده دانش آموختگان این رشته و فرهنگستان زبان پارسی قرار گیرد و در آثار علمی به جای واژه های بیگانه در این دانشها به کار گرفته شوند.
