انور دست باز

هدف پژوهش بررسی اثربخشی آموزش علوم با رویکرد STSE بر درگیری تحصیلی و هیجان‌های تحصیلی دانش‌آموزان بود. روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری مشتمل بر دانش‌آموزان پسر پایه ششم ابتدایی مدارس ناحیه دو شهر سنندج در سال تحصیلی 02- 1401 بود که از میان آن با استفاده از نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای، یک کلاس با 32 دانش‌آموز به‌عنوان گروه آزمایش و کلاس دیگری با 34 دانش‌آموز به‌عنوان گروه کنترل انتخاب شدند و به مقیاس درگیری تحصیلی و مقیاس هیجان‌های تحصیلی (AEQ-ES) به‌عنوان پیش‌آزمون پاسخ دادند. سپس با آموزش و تمرین طراحی واحد یادگیری و تدریس با رویکرد STSE در 12 جلسه به معلم گروه آزمایش، تدریس بر محور این رویکرد در کلاس آزمایشی اجرا شد و در این مدت گروه کنترل آموزش مرتبطی را دریافت نکردند. در پایان پس‌آزمون برای دو گروه به اجرا در آمده و داده‌ها با روش کوواریانس چند متغیره و با کمک نرم افزار SPSS22 مورد تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که آموزش با رویکرد STSE به‌صورت معنی‌داری بر افزایش درگیری تحصیلی در سه بعد درگیری عاملیت، رفتاری و شناختی مؤثر بوده است. همچنین نتایج حاکی از تأثیر آموزش با این رویکرد بر افزایش هیجان مثبت لذت و کاهش هیجان‌های منفی اضطراب و خستگی گروه آزمایش بود(05/0>‌‌p). با عنایت به یافته‌ها پیشنهاد می‌شود که زمینه آگاهی بخشی به جامعه معلمان در حوزه هیجان‌های تحصیلی دانش‌آموزان در کلاس و اهمیت این هیجان‌ها در وضعیت تحصیلی فراگیران، ازجمله درگیری در فعالیت‌های تحصیلی، با شیوه‌های مؤثر فراهم شود.