انور دست باز

چکیده این پژوهش با هدف تأثیر مشاوره گروهی مبتنی بر سازه گرایی مسیر شغلی بر برنامه‌ریزی، تصمیم‌گیری و انطباق‌پذیری مسیر شغلی نوجوانان انجام گرفت. پژوهش حاضر آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل نوجوانان دختر و پسر (دامنه سنی بین 14 تا 18 سال) شاغل به تحصیل در سال 96-1395 شهرستان سنندج بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری، چندمرحله‌ای تصادفی 60 نفر انتخاب گردید. ابزارهای سنجش، شامل پرسشنامه‌های انطباق‌پذیری، تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی مسیر شغلی بود. گروه‌های آزمایش (یک گروه از دختران و یک گروه از پسران) در 8 جلسۀ 90 دقیقه­ای‌، مشاوره‌ گروهی مبتنی بر رویکرد سازه گرایی شغلی شرکت کردند در حالی که گروه‌های کنترل، هیچ مشاوره­ای دریافت نکردند. داده‌ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شدند. نتایج نشان داد که به‌کارگیری مشاوره گروهی مبتنی بر سازه گرایی شغلی، برنامه‌ریزی و انطباق‌پذیری و تصمیم‌گیری مسیر شغلی نوجوانان دختر و پسر را بهبود بخشید و ماندگاری این تأثیر نیز در آزمون پی گیری حفظ شده است. (05/0>P). با توجه به یافته‌های این پژوهش مشاوره شغلی مبتنی بر سازه گرایی برای برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری مسیر شغلی نوجوانان و همچنین انطباق پذیر بودن آن‌ها در این مسیر مؤثر است.