انور دست باز

چکیده : هدف: این پژوهش باهدف مقایسه ی اثربخشی مشاورهی گروهی " راه حل محور" و " روایت درمانی" بر سازگاری و خود کارآمدی دانشآموزان پایه اول دبیرستان صورت گرفت. روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعهی آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و با گروه کنترل بود. جهت اجرای این پژوهش یکی از دبیرستآنهای شهرستان شهریار انتخاب شد، که پس از اجرای آزمون سازگاری)AISS ،)روی کل دانشآموزان، افرادی نمرهی سازگاری آنها کمتر از میانگین بود، مشخص شدند، سپس به روش تصادفی 54 نفر از آنها را انتخاب کرده و در سه گروه )دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل( تقسیم شدند، سپس پیش تست خودکارآمدی نیز بین آنها توزیع شد. پس از انجام مداخالت )1 جلسه 90 دقیقه ایی طبق رویکرد راه حل محور و 1 جلسه 90 دقیقه ای طبق رویکرد روایت درمانی( روی گروه های آزمایش، پس آزمون های سازگاری و خودکارآمدی هر سه گروه اجرا شد. سپس با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تقریبی F بنفرنی، شش فرضیه پژوهش مورد آزمون قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که بهکارگیری مشاوره گروهی راه حل محور و مشاوره گروهی روایت درمانی بر افزایش میزان سازگاری وخودکارآمدی دانشآموزان مؤثر بوده است(01.0

0.05)نشد نتیجه گیری: مشاوره گروهی راه حل محور و روایت درمانی میتواند در افزایش سازگاری و خودکارآمدی نوجوانان مفید باشد و اجرای چنین جلسات گروهی در محیطهای آموزشی و درمانی برای نوجوانان توصیه می شود.