این پژوهش با هدف ارزیابی اثر بخشی مشاوره ی گروهی "راه حل محور" بر سازگاری وحیطه های آن (عملکرد عاطفی، اجتماعی و آموزشی) در نوجوانان صورت گرفت. این پژوهش از نوع مطالعه ی آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان پایه ی اول دبیرستان شهید همت شهرستان شهریار بودند، که پس از اجرای آزمون سازگاریAISS (1993) روی همه دانش آموزان، افرادی که نمره ی سازگاری کمتر از میانگین را در آزمون کسب کرده بودند تعداد 30 نفر به روش تصادفی انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه تقسیم شدند، پس از مداخله (8 جلسه 90 دقیقه ایی طبق رویکرد راه حل محور) روی گروه آزمایش، پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد . سپس با استفاده از آزمون t مستقل، چهار فرضیه پژوهش مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد که به کارگیری مشاوره گروهی راه حل محور بر میزان سازگاری کلی دانش آموزان مؤثر بوده است. همچنین در بررسی تاثیر این رویکرد بر حیطه های سازگاری مشخص شد که مشاوره گروهی راه حل محور توانسته عملکرد اجتماعی و آموزشی دانش آموزان را بهبود ببخشد، اما در عملکرد عاطفی با گروه کنترل تفاوت معناداری یافت نشد .
